İktisadi Bakış Dergisi 4. Sayı
Yıl 2018… Ekonomi “papaz rüzgarına kapılmış” savruluyor. Ekran baykuşları seferberlik görev emrini almış, gün içinde dahi kanal kanal dolaşıp doların 14₺ olacağından başlayıp, “kan oluk oluk akacak” demeye kadar, her bir kötümserliği servis etme yarışında.
Şimdilerde 3 yıl sonra dahi böyle bir dönemin hazırlıkları görülüyor. Ekonominin nabzı dolarda atıyor. Tansiyon gibi, bütün göstergeler ona bağlı:
Dolar 10₺ olur mu? Merkez Bankası battı mı? Türkiye kepenk indiriyor mu? Bu soruyu kötümserlere sorsa idik… Yandı, bitti, kül oldu gitti. Kalan ne ki?Dolar, borç, faiz, enflasyon ortada diyecekti. Burada duralım...
İyimserler her zamanki gibi Rasyonel: “olur böyle şeyler: geçer geçer. “Biraz zorladı ama biz ne fırtınalı günler gördük, hallederiz.” düşüncesinde …
Buradan başlayalım Türkiye’de bir “kara bakan, kara gören” bir yan var sanki… Her bir şeye kara diyen, kara çalan, kara donlu, kara dinli ne varsa pek muteber. Atasözlerimiz de bizi haklı çıkartıyor: “Doğru kendini anlatana kadar, yalan dünyayı dolaşırmış.”
(@7bbcturkce) bir tweet vardı. Tweette, “İngiltere hükümeti: "Türkiye'den alınan 400.000 adet koruyucu önlük İngiltere'deki standartlara uymuyor, kullanılabilecek durumda değiller." denilmekte idi.
Tweet 1700 RT, 3600 Beğeni almış.
Haberden ziyade, bir sitem Tweet’i, idi sayfadaki. Olay her iki toplum açısından tam bir hayal kırıklığı: Böyle bir zamanda özensiz mal sevkiyatına mı yanmalı; yardım adı altında uygunsuz gelen mallara isyan edenlere mi kızmalı? Bir ekonomi hocası olarak, bundan üç otuz para kar etmeyi düşünen işletmelere mi söz söylenmeli? Kime isyan etmeli? Denetimsiz malı yollayana mı? Sevkiyatı kontrolsüz yapanlara mı?
İyi tamam da böyle bir tweeti, beğenip yüklü miktarda RT’yi görünce, hepten kolum kanadım kırıldı.
Düşünebiliyor musunuz, Bir olumsuzluğu yayma yarışı da var. Bu tweet neden bu kadar beğenilir ve RT yapılır? Bir olumsuzluk neden böylesine baş tacı edilir? Bundan kime ne fayda? Sanki bir kısım hızlı Gonzales’in alayı gazeteci olmuş da “haber atlatmak” istemiyor, “kesin haber yayalım” telaşında. Kendi kendine hakaret etmek, aşağılamak, kötülemek de vahşi bir mazoşizm.
Böyle bir zamanda bu durum hiç de yakışık almadı. Keşke olmasa, yaşanmasa idi. bu yapılmazdı, hele bugün, bu zamanda hiç yapılmazdı.” diyorum.