Apartman ve Sitelerde Yönetici ve Denetçilere Yapılan Ödemelerin Vergilendirilmesi
23.06.1965 tarih ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununa göre kat malikleri ve kiracılar yönetici ve denetçi olabildiği gibi, dışarıdan yönetici ve denetçi atanması da mümkün bulunmaktadır.
Apartman ve sitelerde yönetici ve yardımcıları ile denetçilerine ödenen ücretin gelir vergisinden istisna edilip edilmeyeceği, bu kişilerin kat malikleri arasından olup olmadığına göre belirlenmektedir.
Dışarıdan atanan apartman yöneticilerine ödenen ücretin vergiye tabi olması durumunda ise apartman yönetiminin ücret bordrosu düzenleyip düzenlemeyeceği, yapılan ücret ödemelerden tevkifat yapılması durumunda muhtasar beyanname verme gibi vergi kanunları açısından bazı vergisel yükümlülük de söz konusu olabilmektedir.
Tevkifata tabi ücret geliri elde eden yönetici ve denetçilerin birden fazla işverenden ücret geliri elde etmesi durumunda ise yıllık beyanname verip vermeyecekleri konusu gündeme gelmektedir.
Bu çalışmada; apartman ve site yönetimleri tarafından çalıştırılan başta yönetici ve denetçiler olmak üzere hizmetçilere, elektrikçi ve kaloriferci gibi hizmet erbaplarına yapılan ücret ödemelerinin ne şekilde vergilendirileceği konusu incelenecektir.
1. Ücret Ödemelerinin Tevkif Suretiyle Vergilendirilmesi
Yedi gelir unsurundan biri olan ücret gelirinin tanımı 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 61. maddesinde yapılmış bulunmakta olup buna göre ücret; işverene tabi ve belirli bir işyerine bağlı olarak çalışanlara hizmet karşılığı verilen para ve ayınlar ile sağlanan ve para ile temsil edilebilen menfaatlerdir.
Ücretin ödenek, tazminat, kasa tazminatı (mali sorumluluk tazminatı), tahsisat, zam, avans, aidat, huzur hakkı, prim, ikramiye, gider karşılığı veya başka adlar altında ödenmiş olması veya bir ortaklık münasebeti niteliğinde olmamak şartı ile kazancın belli bir yüzdesi şeklinde tayin edilmiş bulunması onun mahiyetini değiştirmez.
Aynı maddenin üçüncü fıkrasının 4 üncü bendinde ise; yönetim ve denetim kurulları başkanı ve üyeleriyle tasfiye memurlarına bu sıfatları dolayısıyla ödenen veya sağlanan para, ayın ve menfaatlerin de ücret olarak vergilendirileceği hüküm altına alınmıştır.
Ücret ödemelerinde genel vergilendirme sistemi, ücretin işverenler tarafından çalışanlara ödenmesi anında sorumlu sıfatıyla tevkif suretiyle kesilmekte ve muhtasar beyannameyle de Vergi İdaresine beyan edilerek ödenecektir.
İşverenler tarafından yapılması gereken "vergi tevkifatı" GVK’nın 94. maddesinin birinci fıkrasında belirtilmiş olup buna göre; kamu idare ve müessesleri, iktisadi kamu müesseseleri, sair kurumlar, ticaret şirketleri, iş ortaklıkları, dernekler, vakıflar, dernek ve vakıfların iktisadi işletmeleri, kooperatifler, yatırım fonu yönetenler, gerçek gelirlerini beyan etmeye mecbur olan ticaret ve serbest meslek erbabı, zirai kazançlarını bilanço veya zirai işletme esasına göre tespit eden çiftçiler maddede sayılan ödemeleri (avans olarak ödenenler dahil) nakden veya hesaben yaptıkları sırada, istihkak sahiplerinin gelir vergilerine mahsuben tevkifat yapmaya mecburdurlar.
Aynı fıkranın 1 inci bendinde ise; hizmet erbabına ödenen ücretler ile 61. maddede yazılı olup, ücret sayılan ödemelerden (istisnadan faydalananlar hariç) 103 ve 104. maddelere göre tevkifat yapılacağı hükme bağlanmıştır.
2. Site Yöneticiliğinin Tevkifat Yapma ve Diğer Sorumlulukları
Kurumlar vergisi ve katma değer vergisi yönünden mükellefiyeti bulunmayan site ve apartman yöneticiliğinin, Vergi Usul Kanunu hükümlerine göre defter tutma ve belge düzenleme zorunlulukları bulunmamakla beraber; GVK’nın 23/6. maddesine göre istisna kapsamında olmayan ücret ödemeleri için ücret bordrosu düzenlemesi, gelir vergisi tevkifatı yapması ve muhtasar beyanname vermesi söz konusu olabilmektedir.
Kişilerin bazı amaçlarla birleşerek meydana getirdikleri ve kendilerinden ayrı bağımsız bir şahsiyeti olan teşekküller genel olarak "sair kurum" olarak tanımlanmaktadır. Dolayısıyla 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu hükümlerine göre kurulan "site yöneticiliği"nin vergi tevkifatı yapma zorunluluğu bulunan kişi ve kurumların belirtildiği 94. madde içeriğinde yer alan "sair kurum" olarak değerlendirilmesi gerekmektedir (1).
Bu durumda; tevkifat uygulamasında "sair kurum" olarak değerlendirilen site yöneticiliklerine bağlı olarak çalıştırılan ve kat malikleri arasından seçilen yönetici ve denetçilere yönetim giderlerine katılmama oranında yapılan ödemelerin gerçek ücret olarak kabul edilmemesi nedeniyle gelir vergisi tevkifatına tabi tutulmaması gerekmektedir.
Ancak, bu kişilere yönetim giderlerinin üzerinde bir ödeme yapılması durumunda ise fazla kısmın ücret olarak vergilendirilmesi gerektiğinden bu tutar üzerinden gelir vergisi tevkifatı yapılacaktır.
Ayrıca, site yöneticiliği tarafından kat malikleri dışından yönetici ve denetçi seçilmesi halinde ise, bu kişilere yapılan ödemelerden, Gelir Vergisi Kanunu'nun 61, 94, 103 ve 104. maddelerine göre ücret olarak gelir vergisi tevkifatı yapılması gerekmektedir.
Apartman ve site yöneticiliklerinin düzenlemesi gereken belgeler konusundaki yasal hükümler ise şöyledir.
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 172. maddesinde; defter tutmak mecburiyetinde olan gerçek ve tüzel kişiler sayılmış, 227. maddesinin birinci fıkrasında ise "Bu kanunda aksine hüküm olmadıkça bu Kanuna göre tutulan ve üçüncü şahıslarla olan münasebet ve muamelelere ait olan kayıtların tevsiki mecburidir." hükmüne yer verilmiş olup, söz konusu kayıtların Kanunun müteakip maddelerinde yer alan fatura, gider pusulası, müstahsil makbuzu vb. şeklindeki belgelerden herhangi biri ile tevsik edilmesi gerekmektedir.
Diğer taraftan, anılan Kanunun 238. maddesinin birinci fıkrasında "İşverenler her ay ödedikleri ücretler için (ücret bordrosu) tutmaya mecburdurlar. Gelir Vergisi Kanununa göre vergiden muaf olan ücretlerle diğer ücret üzerinden vergiye tabi hizmet erbabına yapılan ücret ödemeleri için bordro tutulmaz." hükmü yer almaktadır. Buna göre, tevkif suretiyle vergilendirilmesi gereken söz konusu ücret geliri için apartman yönetimi tarafından ücret bordosu düzenlenmesi gerekmektedir (2). Ayrıca, apartman yöneticiliğinin Gelir Vergisi Kanunu'nun 9. maddesine göre vergiden muaf esnaf kapsamında olan kişilere (kömür kırıcı ve taşıyıcıları, hamallar, kül atan ve taşıyanlar vb.) gider pusulası karşılığı yapılacak ödemelerden aynı Kanunun 94/13 numaralı bendi uyarınca vergi tevkifatı yapılması gerekmektedir.
3. 634 Sayılı Kat Mülkiyeti Kanununa Göre Yönetici ve Denetçilerin Sorumluluğu
23.06.1965 tarih ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu'nun 34. maddesinde yer alan hükme göre kat malikleri, ana gayrimenkulün yönetimini kendi aralarından veya dışardan seçecekleri bir kimseye veya üç kişilik bir kurula verebilirler; bu kimseye (Yönetici), kurula da (Yönetim kurulu) denmektedir.
Yöneticinin görevleri ve sorumlulukları 634 sayılı Kanunun 35-38. maddelerinde belirtilmiş, 40'ıncı maddesinde ise; "Yönetici yönetim planında veya kendisiyle yapılan sözleşmede bir ücret tayin edilmemiş olsa bile kat maliklerinden uygun bir ücret isteyebilir. Kat malikleri kurulu, kat malikleri arasından atanmış yöneticinin normal yönetim giderlerine katılıp katılmayacağı, katılacaksa, ne oranda katılacağını kararlaştırır. Bu yolda, bir karar alınmamış ise, yönetici yönetim süresince kendisine düşen normal yönetim giderlerinin yarısına katılmaz." hükmü yer almıştır.
Aynı Kanunun “Yönetimin denetlenmesi” başlıklı 41. maddesinde de; “Kat malikleri kurulu, yöneticinin bu görevdeki tutumunu devamlı olarak denetler ve haklı bir sebebin çıkması halinde onu her zaman değiştirebilir. Hesapların denetlenmesi için yönetim planında, belli bir zaman konulmamışsa; bu denetim her üç ayda bir yapılır; bununla beraber haklı bir sebep çıkarsa, hesap denetlenmesi her zaman yapılabilir. Kat malikleri kurulu denetim işini, kendi aralarından sayı ve arsa payı çoğunluğuyla seçecekleri bir denetçiye veya üç kişilik bir denetim kuruluna verebilir; bu halde denetçi veya denetim kurulu yönetim planında yazılı zamanlarda, eğer zaman yazılmamışsa, her takvim yılının birinci ayı içinde kat malikleri kuruluna verecekleri bir raporla denetimin sonucunu ve ana gayrimenkulün yönetim tarzı hakkındaki düşüncelerini bildirir; bu rapor çoğaltılarak birer örneği taahhütlü mektupla kat maliklerine gönderilir.” hükmüne yer verilmiştir.
4.Yönetici ve Denetçilere Ödenen Ücretin Vergilendirilmesi
634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu'na göre; yönetici ve denetçilerin kat malikleri dışından seçilmesi halinde, kendisine yönetim planında ya da sözleşmede saptanan ücret ödemesinin, GVK’nın 61. maddesine gereğince gerçek ücret olarak kabul edilerek vergilendirilmesi gerekir.
Ancak, yönetici ve denetçilerin kat malikleri arasından seçilmesi halinde, bunlara sağlanan menfaatler, 634 sayılı Kanunda belirtilen görev ve sorumlulukların külfeti ve bu görevin yerine getirilmesinde yapılması gerekli olan masrafların karşılığı niteliğinde olması nedeniyle, bunların vergilendirilmemesi gerekir. Ancak, kat malikleri arasından seçilen yöneticilere yönetim giderlerinin üstünde bir ödeme yapılması halinde ise fazla kısmın ücret olarak vergilendirilmesi gerekmektedir.
Uygulamada genellikle “kat malikleri kurulu” (yönetim kurulu) tarafından alınan karar gereğince, yönetici seçilen kişiye yönetim giderlerine katılmaması kararlaştırılmakta ve ayrıca bir ücret ödemesi yapılmamaktadır. Buna göre, Gelir İdaresinin konu hakkında vermiş olduğu görüşleri de dikkate aldığımızda uygulamanın aşağıdaki şekilde yapılması gerekmektedir. (3)
- Yönetici ve denetçilerin kat malikleri dışından seçilmesi halinde, kendisine yönetim planında ya da sözleşmede saptanan ücret ödemesinin, gerçek ücret olarak kabul edilerek vergilendirilmesi gerekmektedir.
- Yönetici ve denetçilerin kat malikleri arasından seçilmesi halinde, bunlara sağlanan menfaatler, belirtilen görev ve sorumlulukların külfeti ve bu görevin yerine getirilmesinde yapılması gerekli olan masrafların karşılığı niteliğinde olması nedeniyle, bunların vergilendirilmemesi gerekmektedir.
- Kat malikleri arasından seçilen yöneticilere yönetim giderlerinin üstünde bir ödeme yapılması halinde ise fazla kısmın ücret olarak vergilendirilmesi gerekmektedir.
4.1. Yönetici ve Denetçilerin Yıllık Beyanname Verme Durumu
Site ve apartman yöneticiliğine bağlı olarak çalıştırılan ve kat malikleri arasından seçilen yönetici ve deneticilere yönetim giderlerine katılmama oranında yapılan ödemelerin gerçek ücret olarak kabul edilmemesi nedeniyle gelir vergisi tevkifatına tabi tutulmaması gerekmekte olup bu kişilere yönetim giderlerinin üzerinde ödeme yapılması durumunda ise fazla kısmın ücret olarak vergilendirilmesi gerektiğinden bu tutar üzerinden gelir vergisi tevkifatı yapılması gerekmektedir.
Ancak, kat malikleri dışından yönetici ve denetçi seçilmesi halinde ise; bu kişilere yapılan ödemelerden, Gelir Vergisi Kanununun ücret ödemelerinin vergilendirilmesine ilişkin hükümlerine göre gelir vergisi tevkifatı yapılması gerekmektedir.
Yıl içinde elde ettikleri ücret gelirleri tevkif suretiyle vergilendirilmiş olan yönetici ve denetçilerin gelir vergisi beyannamesi verip vermeyeceği ise GVK’nın 86. maddesine göre belirlenecektir.
Gelir Vergisi Kanununun 86. maddesinin birinci fıkrasının 1/b bendine göre, tek işverenden alınmış ve tevkif suretiyle vergilendirilmiş ücretler için yıllık beyanname verilmeyecektir.
Yıl içinde birden fazla işverenden tamamı tevkif suretiyle vergilendirilmiş ücret almakla beraber, birden sonraki işverenden aldıkları ücretlerin toplamı, GVK’nın 103'üncü maddede yazılı vergi tarifesinin ikinci gelir diliminde yer alan 2018 yılı için 34.000 TL’lik (4) tutarı aşmayan mükelleflerde yıllık beyanname vermeyecektir. Bu durumdaki ücretliler diğer gelirler için beyanname verse bile bu gelirlerini yıllık beyannameye dahil edilmeyeceklerdir.
5. Hizmetçilerin Ücretlerinin Vergiden İstisna Edilmesi
Gelir Vergisi Kanununun 61. maddesine göre ücret, işverene tabi ve belirli bir işyerine bağlı olarak çalışanlara hizmet karşılığı verilen para ve ayınlar ile sağlanan ve para ile temsil edilebilen menfaatlerdir.
Aynı Kanunun ücret ödemelerinde istisnaları düzenleyen 23/6. maddesinde ise, "Hizmetçilerin ücretleri (Hizmetçiler özel fertler tarafından evlerde, bahçelerde, apartmanlarda ve ticaret mahalli olmayan sair yerlerde orta hizmetçiliği, sütninelik, dadılık, bahçıvanlık, kapıcılık gibi özel hizmetlerde çalıştırılanlardır.) (Mürebbiyelere ödenen ücretler istisna kapsamına dahil değildir.)" gelir vergisinden istisna edilmiştir.
Buna göre, hizmetçiler özel fertler tarafından evlerde, bahçelerde, apartmanlarda ve ticaret mahalli olmayan sair yerlerde orta hizmetçiliği, sütninelik, dadılık, bahçıvanlık, kapıcılık gibi özel hizmetlerde çalıştırılanlardır. Bu kapsamda, Vergi İdaresi kalorifercilere ödenen ücretleri de istisna kapsamında değerlendirmiştir.
Öte yandan, çocuklara eğitim ve bakım hizmeti veren kadınlara (mürebbiyelere) ödenen ücretler istisna kapsamında değildir (5). Mürebbiyelerin ücretleri GVK’nın 64. maddesinin 5 no.lu bent hükmü uyarınca diğer ücretler arasında değerlendirilecektir.
Konu hakkında Gelir İdaresi Başkanlığı yayınlamış olduğu 07.04.2015 tarihli ve GVK-98/2015-1 sayılı Gelir Vergisi Kanunu Sirkülerinde; 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunun Ek 9. maddesi kapsamında ev hizmetlerinde çalışanlara, Gelir Vergisi Kanununun 23. maddesinin birinci fıkrasının 6 numaralı bendinde yer alan istisnanın uygulanmasına ilişkin açıklamalar yapmıştır. Evlerde hizmet sunan kişilerin elde ettikleri gelir, Gelir Vergisi Kanunu yönünden "ücret" olarak nitelendirilmektedir.
Söz konusu ücretin Gelir Vergisi Kanununun 23/6 numaralı bendi kapsamında gelir vergisinden istisna edilebilmesi için;
- Hizmetin özel fertler tarafından verilmesi,
- Hizmetin ev, bahçe, apartman gibi ticaret mahalli olmayan sair yerlerde verilmesi,
- Çalışanların, mürebbiyelik hariç olmak üzere orta hizmetçilik, sütninelik, dadılık, bahçıvanlık, kapıcılık gibi özel hizmetlerde istihdam edilmeleri,
gerekmektedir.
Buna göre; 5510 sayılı Kanunun Ek 9. maddesi kapsamında ev hizmetlerinde çalışanlara yapılan ücret ödemelerinin yukarıda belirtilen şartlar dahilinde gelir vergisinden istisna edilmesi gerekir. Diğer taraftan, istisnanın uygulamasında hizmet erbabının Türkiye'de dar mükellef veya tam mükellef statüsünü taşımasının bir önemi bulunmadığından, dar mükellef kişilerin elde edecekleri ücretlerin de yukarıda yer alan şartları taşımaları kaydıyla gelir vergisinden istisna edilecektir.
Öte yandan, söz konusu hizmetin ticari bir işletmeye bağlı ve bunun emir ve talimatları doğrultusunda yapılması durumunda, istisnadan yararlanılamayacaktır. Kanun metninde yer alan söz konusu istisnanın uygulanabilmesi için özel hizmetlerde çalıştırılan kapıcı, kaloriferci ve bahçıvan gibi kişilerin çalıştırıldığı yerin mesken olması gerekmektedir.
Çalışılan yerler işyeri niteliğinde ise yani ticaret mahalli olan yerlerse, bu işyerlerinde çalışan kişilere yapılacak ödemelere istisna uygulanması mümkün değildir. Dolayısıyla, ticaret mahalli olan yerlerde çalıştırılan bu kişilere yapılacak ücret ödemelerinin gelir vergisi tevkifatına tabi tutulması gerekir. Ayrıca, dadı-çocuk bakıcısının özel fertler tarafından ticari mahalli olmayan yerde çalıştırılması halinde, dadı-çocuk bakıcısına yapılan ödemeler gelir vergisinden istisna edilmesi gerekir.
5.1. Site yönetimlerine bağlı olarak çalışan ve elektrik teknisyeni, muhasebeci, bekçi, güvenlikçi ve idare müdürü gibi kişilere yapılan ücret ödemelerinin vergilendirilmesi
GVK’nın 94. maddesine göre, tevkifat uygulamasında “sair kurum” olarak değerlendirilen site yönetimleri bünyesinde ücretli olarak çalışan ve GVK’nın 23/6. maddesi kapsamında yer almayan elektrik teknisyeni, muhasebeci, bekçi, güvenlikçi ve idare müdürü gibi kişilere yapılan ücret ödemelerden aynı Kanunun 61, 94, 103 ve 104. maddelerine göre gelir vergisi tevkifatı yapılması gerekir.
Kanun metninde yer alan söz konusu istisnanın uygulanabilmesi için özel hizmetlerde çalıştırılan kapıcı, kaloriferci ve bahçıvan gibi kişilerin çalıştırıldığı yerin mesken olması gerekmektedir. Çalışılan yerler işyeri niteliğinde ise yani ticaret mahalli olan yerlerse, bu işyerlerinde çalışan kişilere yapılacak ödemelere istisna uygulanması mümkün değildir.
Dolayısıyla, ticaret mahalli olan yerlerde çalıştırılan bu kişilere yapılacak ücret ödemelerinin gelir vergisi tevkifatına tabi tutulması gerekir. Ayrıca, Gelir Vergisi Kanununun 23. maddesinde sayılan ücret istisnası kapsamında olmayan kişilere yapılan ücret ödemeleri nedeniyle düzenlenen kağıtların Damga Vergisi Kanununa ekli 1 sayılı tablonun "IV Makbuzlar ve diğer kağıtlar" başlıklı bölümünün 1/b fıkrasına göre damga vergisine tabi tutulması gerekmektedir.
5.2. Kapıcılara ödenen ücretlerin gelir vergisinden ve damga vergisinden istisna edilmesi
GVK’nın 23/6. maddesine göre ücretleri vergiden istisna edilmesi öngörülen hizmetçiler; özel fertler tarafından evlerde, bahçelerde, apartmanlarda ve ticaret mahalli olmayan sair yerlerde orta hizmetçiliği, sütninelik, dadılık, bahçıvanlık, kapıcılık, kalorifercilik gibi hizmetlerde çalıştırılan kişiler olup ev temizliği işinin de bu kapsamda değerlendirilmesi mümkün bulunmaktadır. Bu kapsamda, kapıcılara ödenen ücretler, Gelir Vergisi Kanununun 23/6. bendi gereğince gelir vergisinden, 488 sayılı Damga Vergisi Kanununun 2 sayılı Tablonun IV. Bölümünün 34 numaralı fıkrası gereğince de damga vergisinden istisna edilmiştir. Bilindiği üzere, söz konusu fıkra gereğince Gelir Vergisi Kanununun 23 üncü maddesinde belirtilen vergiden istisna edilen ücretlere ilişkin kâğıtlar damga vergisinden istisna edilmiştir.
6. Sonuç
Gelir Vergisi Kanununa göre yapılmakta olan tevkifat uygulamasında "sair kurum" olarak değerlendirilen site ve apartman yöneticilikleri tarafından ücret kapsamında bir ödeme yapılması durumunda, gelir vergisi tevkifatının yapılması, ücret bordrosu düzenlenmesi ve yapılan gelir vergisi tevkifatı için de muhtasar beyanname verilmesi gerekmektedir.
Apartman veya site yöneticiliği tarafından istisna kapsamında olan kapıcı, bahçıvan ve kalorifercilere ödenen ücret üzerinden gelir vergisi tevkifatı yapılması söz konusu değildir.
Ancak, istisna kapsamında olmayan kişilere yapılan ücret ödemesi üzerinden vergi tevkifatı yapılması ve muhtasar beyanname verilmesi gerekmektedir.
Site ve apartman yöneticiliğine bağlı olarak çalıştırılan ve kat malikleri arasından seçilen yönetici ve denetçilere yönetim giderlerine katılmama oranında sağlanan menfaatlerin gerçek ücret olarak kabul edilmemesi nedeniyle ücret bordrosu düzenlenmesine gerek yoktur.
Ancak, bu kişilere yönetim giderlerinin üstünde bir ödeme yapılması halinde ödenen fazla kısım ücret olarak değerlendirileceğinden ücret bordrosu düzenlenmesi ve gelir vergisi tevkifatının yapılması gerekmektedir.
Dışarıdan seçilen denetçi ve yöneticilere alınan karar gereğince bir ücret ödemesi yapılması halinde ise yine ücret bordrosu düzenlenmesi, gelir vergisi ve damga vergisi tevkifatının yapılarak sorumlu sıfatıyla beyan edilmesi gerekmektedir.
(Lebib Yalkın Mevzuat Dergisinin Ocak 2019 sayısında yayınlanmış olup Sn. Türkay’ın özel izni ile yayınlanmaktadır.
- 193 Sayılı Gelir Vergisi Kanunu
- 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu
- 23.06.1965 tarih ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu
- 302 Seri No'lu Gelir Vergisi Genel Tebliği
- 07.04.2015 tarihli ve GVK-98/2015-1 Sayılı Gelir Vergisi Kanunu Sirküleri
- 5510 Sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunun Ek 9. Maddesi
- İmdat Türkay, Site/Apartman Yönetimlerinin Tevkifat Yapma Sorumluluğu, Maliye Postası, 15 Eylül 2017
- İmdat TÜRKAY, Apartman Yönetici ve Denetçilerine Ödenen Ücret Vergiye Tabi mi?, https://vergialgi.com, 4 Mayıs 2017
(1) www.gib.gov.tr/Özelge Sistemi (Ankara Vergi Dairesi Başkanlığının 15.03.2012 tarih ve B.07.1.GİB.4.06.18.02-
105-[MÜK.257-8206]-376 sayılı özelgesi)
(2) www.gib.gov.tr/Özelge Sistemi (Ankara Vergi Dairesi Başkanlığının 19.09.2011 tarih ve B.07.1.GİB.4.06.18.02-32238-8566-745 sayılı özelgesi).
(3) www.gib.gov.tr/Özelge Sistemi (İstanbul Vergi Dairesi Başkanlığının 17.04.2017 tarih ve 11395140-105[234-2012/VUK-1-]-1009 sayılı özelgesi).
(4) 302 Seri No'lu Gelir Vergisi Genel Tebliği
(5) Mürebbiye; çocuğun eğitim ve bakımıyla görevlendirilmiş kadın, (http://www.tdk.gov.tr).