Haklı Nedenlerle Fesihte Sürelere Dikkat!
Ahlak ve iyi niyet kurallarına uymayan hallere dayanarak işçi veya işveren için tanınmış olan sözleşmeyi hemen ve tazminat ödemeksizin fesih yetkisi, iki taraftan birinin bu çeşit davranışlarda bulunduğunu diğer tarafın öğrendiği günden başlayarak altı iş günü geçtikten ve her halde fiilin gerçekleşmesinden itibaren bir yıl sonra kullanılamaz. Ancak işçinin olayda maddi çıkar sağlaması halinde bir yıllık süre sınırlaması uygulanmaz.
Yukarda belirttiğimiz İş Yasası’nın 26. maddesinden anlaşılacağı gibi, 6 günlük ve 1 yıllık zaman aşımı süresi söz konusudur. Farklı iki süre. 6 günlük süre çok kısa ve ahlak –iyi niyet kurallarına uymayan davranışın öğrenildiği tarihten itibaren işliyor. Bu süre geçtikten sonra, haklı nedenle fesih imkanı yok. Buna karşılık, 1 yıllık süre uzun ve ahlak-iyi niyet kurallarına uymayan davranışın gerçekleştiği tarihten itibaren başlıyor. Bu süre geçtikten sonra, haklı nedenle fesih imkanı ortadan kalkıyor.
Burada şu soru gündeme gelebilir: 6 günlük ve 1 yıllık zaman aşımı sürelerinden hangisi geçerli olacak? Bu sorunun cevabını Yargıtay kararında görmek mümkündür. “Dava işçilik alacaklarına ilişkindir. Güvenlik görevlisi olarak çalışan davacının yapılan kontrolde yerinde olmadığı gibi, yasak olmasına rağmen laptop getirmesi, durumu tespit eden tutanağı ve savunma istemi yazısını yırtması, tutulan tutanak içeriğine göre, davacının tutanağı tutan işveren işçisini tehdit ederek sataşmada bulunması ve bu eylemleri kabullenmesi dikkate alındığında iş sözleşmesinin feshi işveren açısından haklı neden oluşturur. 6 iş günlük nispi ve bir yıllık mutlak hak düşürücü süre haklı nedenlerle bildirimsiz fesihlerde uygulanmakta olup, hak düşürücü süre feshe yetkili makamın fesih nedeninin var olduğunu öğrendiği tarihte başlar. Soruşturma sonucu feshe yetkili makamın davranışı ve davranışın haklı neden ağırlığında olduğunu öğrenme tarihi ve buna göre fesih hakkının hak düşürücü süre içinde kullanılıp kullanılmadığı araştırılmalıdır.”(1)
(1) 17.3.2014, Y.9.H.D, E.2012/2259, K.2014/8616